طی سال‌های اخیر با توجه به رشد و توسعه شهرنشینی و مهاجرت از روستاها به سمت شهرها رشد عمودی شهرها بسرعت گسترش یافته است. توسعه‌ای که از قبل برای معضلات و مشکلات آن چندان توجهی به خرج داده نشده است. هر ساختمان به لطف نگاه کارشناسانه مدیران ذی‌ربط مجموعه‌ای از مشکلات را بر دوش کلانشهرها بویژه تهران اضافه کرده است.
یکی از معضلاتی که در حال حاضر دامنگیر کلانشهرها شده موضوع جای پارک خودروهاست، بماند که اگر به بهانه دیدن فیلم یا رفتن به رستوران و… از خانه خارج شوید باید ساعت‌ها عمر خود را برای پیدا کردن جای پارک هدر دهید، اما شکل دیگر این مشکل که جدیداً به شکل قارچ گونه‌ای در حال تکثیر است، پارک‌های دوبل خودروها در کوچه‌ها و خیابان هاست. گویا شهروندان دیگر برایشان اهمیتی ندارد کنار یک خودرو دیگر درست وسط کوچه یا خیابان‌ها پارک کنند. این اتفاق علاوه بر ایجاد بی‌نظمی در چهره شهر مشکلات دیگری را به همراه دارد، آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که شاید خودرویی که کنارش پارک کردید یکی از اعضای خانواده‌اش بیمار شود و بخواهد وی را به درمانگاه یا بیمارستان برساند یا کار مهمی برایش پیش آمده باشد، همین فرد باید ساعت‌ها دنبال صاحب این ماشین بگردد که آیا بفهمد برای کدام واحد در کدام آپارتمان است یا خیر که اگر هم صاحب ماشین را پیدا نکند در نهایت با اعصابی که بشدت خرد شده باید با آژانس یا تاکسی اینترنتی مشکلش را حل کند، براستی حل این معضل به کدام ارگان برمی گردد؟ صاحبان شرکت‌های خودروسازی که هر ساله با تولید انبوه خودروهای باکیفیت! شهروندان را سورپرایز می‌کنند یا مدیران شهری که البته در دوره قبل بویژه برای شهر تهران سنگ تمام گذاشتند و وجب به وجب شهر را فروختند بدون اینکه لحظه‌ای به این موضوع توجه کنند هر آپارتمانی که علم می‌شود به تعداد واحدهایش باید پارکینگ طبقاتی داشته باشد، آیا واقعاً به این موضوع نگاه کارشناسانه‌ای شد؟! تقریباً در اغلب کوچه‌ها هستند آپارتمان‌هایی که تعداد واحدها با تعداد پارکینگ‌ها همخوانی ندارند که این موضوع بشدت آزاردهنده شده، یا شهروندانی که حالا نه به تعداد اعضای خانواده اما حداقل دو یا سه ماشین دارند، با یک محاسبه سرانگشتی می‌توان فهمید شهرها بویژه پایتخت چقدر با کمبود فضای پارک در کوچه‌ها و خیابان‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.
